His

Herkese oluyor mu bilmem ama ben bir şeyi yanlış ya da eksik yaptığımı düşündüğümde ya da bir şeyden pişman olduğumda, birileri ya da kendi vicdanım tarafından azarlanacağımda vücudumda milyonlarca ufak kurtçuk geziniyormuş gibi bir his oluşur içimde. Rahatsız, sabırsız... İçimi kemirirler, bir gıcıklanma hissi... Karışık..

Şimdi yine öyle hissediyorum. Bu his de yarın sabah okula gidene kadar geçmeyecek biliyorum çünkü geçmesi için ya bir sorun olmadığını görüp vicdanımın rahatlaması ya da beni azarlayacak kişi tarafından azarlanmam gerek.

Mükemmel giden bir akşama bu kadar kötü bir son olabilir miydi diyorum...

Bu yazı kimse için değil. Belki yazarsam içimdeki bu sabırsız ve rahatsız gıcıklanmayı durdurabilirim diye. Yoksa yazdıklarımın ben hariç kimse için anlamı yok. Sevgilimin bile neyden bahsettiğimi anlayabileceğini sanmıyorum çünkü bir kadının, hele de o kadın bensem, kafasından geçenleri anlamak çok zor. Hele ki bunlar fazlasıyla kadınsı ve karmaşık duygularken...

Suçluluk... Çeşit çeşit suçluluk... Öfke... Pişmanlık... Derin bir mutsuzluk... Sebepleri belki çoğu kişiye göre saçma. Ama ben yapamıyorum. Duygularımda boğuluyorum...