Biraz ilginç bir süreçten geçiyorum. Aklım fazlasıyla karışık... Yaşam tarzımı sorgulamaya başladım son günlerde..
Üniversitedeki 3. yılım, bunu söylemiş miydim? Ve mükemmel, şahane, tam bir tatil cennetinde yaşıyorum. Ama 3 yıldır tek bir lanet olası yerini bile gezmedim! Ruhum o kadar YAŞLI ki nasıl romatizmam azmadan evden çıkabildiğime şaşıyorum!
Spontane olamıyorum, yapamıyorum işte. Mutlaka her yere arabayla gitmeliyim, mutlaka 5 yıldızlı tatil köylerinde kalmalıyım, mutlaka tamamı planlı olmalı. Yani, neden!? Ben 21 yaşındayım Allah aşkına, 41 değil! Annemlerin hayatını yaşamam gerekmiyor, bir genç gibi yaşamam gerekiyor. Okulu kırmalıyım, anlık kararlarla günübirlik gezilere gitmeliyim, rezil yerlerde kalmalı ve en önemlisi bunlara aldırmamalıyım!
Bu şehirde belki de son 3 yılım... Belki de uzmanlıkta burada kalamayacağım, bunun garantisini kim verebilir... Ve sonra geriye baktığımda göreceğim ki; bu mükemmel şehirde 6 koca yıl geçirmişim ve tamamı boşa gitmiş...
Yağmur yağıyor diye dışarı çıkmıyorum, uzak diye başka bir semte gitmiyorum, otobüsle yolculuk yapamıyorum ; neyim ben Allah aşkına, Leydi Diana mı? Böyle züppe ve uyuşuk olmak için 30'lar yok mu zaten? Ben biraz da 20'lerimi yaşamak istiyorum... Güzel ve aptalca anılarım olsun istiyorum. İleride bakıp "Vay be, ne aptalmışım."demek istiyorum. Gençlik bunun için değil mi zaten, sonradan pişman olmak için...
Ve karar verdim, daha spontane olacağım. Sabaha kadar sokakta kalacağım; ucuz, öğrenci işi hafta sonu tatilleri yapacağım. Ve en önemlisi; yağmur yağsa da dışarı çıkacağım:)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder