Hayat cidden sıkıcı... Tatilimin neredeyse sonuna geldim, ne yaptım diye dönüp baktığımda işe yarar hiçbir şey sayamıyorum. Bol bol alışveriş; kuzenimle, arkadaşımla dışarıda biraz vakit geçirdim; kardeşimle çoğu çocuk filmi olan bir sürü film izledim; önceden okuduğum bir iki kitabı tekrar okudum. Başka? Hani kayak yapacaktım bu kış? Yine planlarımı gerçekleştiremedim... Her yarıyıl tatili boşa gidiyor gibi geliyor bana. İki şehir arasında sıkışmış geçen bir iki hafta daha...
Ahmet Ümit'in Kukla'sını bitirdim bu arada. Sonu her Ahmet Ümit kitabında olduğu gibi tahmin edilebilirdi. Olayı baş karakterden önce çözmenin oluşturduğu bir ufak gülümseme... Bunun üzerine bilinmezliği, finalde şaşırmayı özledim. Ve Agatha Christie okumaya başladım. Ortaokul, lise yıllarımın güzel kitapları... Tabii okumadıklarını okuyorum ama hepsinin tarzı aynı sonuçta değil mi? Hercule Poirot ve muhteşem zekası... Sanırım hiçbir zaman ondan önde olamayacağım.
Çalıkuşu'nu tekrar okuduktan sonra bir de Aşk ve Gurur'u tekrar okuyayım dedim. Ne de olsa iki en sevdiğim kitap... Birini okumak diğerini anımsatıyor bana. Ama Aşk ve Yaşam'ı izledikten hemen sonra okuduğum için mi oldu bilmiyorum; bu sefer Elizabeth Bennet'i çok sığ, neredeyse en küçük iki kardeşi kadar sığ buldum. Dediğim gibi, belki Elinor Dashwood'dan hemen sonra gördüğüm içindir. Herkesin onun kadar olgun olmasını bekleyemeyiz tabii... Ama Jane Austen'in Elizabeth Bennet'i biraz kayırdığı görüşüne kapıldım bu okuyuşta. Ki Elizabeth Bennet'de kendini anlattığı iddiasına inanırsak Jane Austen'in biraz kendini beğenmiş olduğunu bile söyleyebilirim. Neyse, çok ileri gitmek istemiyorum, şu ara huysuzluğumun zirvesindeyim, muhtemelen fazla hoşgörüsüz davranıyorum.
Aslında Sevgililer Günü hakkında yazmak istiyordum ama bir sonraki yazıma kalsın. Şimdi bir otelde, azıcık eğreti bir şekilde ve yine tablette yazıyorum bu yazıyı. Bu arada tabletin kalemiyle el yazısı yazarak 10 parmaktan daha hızlı ve düzenleme sorunu olmadan yazabileceğini farkettim. Tabletimi şimdi daha da çok seviyorum:)
Sonraki yazıma dek, au revoir!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder