9 Kasım 2012 Cuma

masal

Su an hayatimda ilk defa bir otogarda yalniz basima oturmus otobusumun gelmesini bekliyorum. Kendimi ailemin beni yurduma birakip gittikleri ilk zamanki gibi, yuvadan atilmis bir kus gibi hissediyorum. Yalnizim, cok yalnizim. Ama masallarla buyumus, romantik komedilerle bunu pekistirmis her genc kiz gibi ben de masalin sonunun iyi olacagina, adamin havaalanina gelip kiza onu sevdigini soyleyecegine, sevdigimin otogara gelip beni yolcu edecegine inaniyorum. Sanirim otobusumun kalktigi o saniyeye kadar da oyle hissedecegim. 25 dk... 25 dakika boyunca kendi kendimi bir yalana inandiracagim ve 25 dakika sonra da gercek olmamasina aglayacagim. Keske bazen masallar gercek olsa. Keske bazen sevdiginiz adam sizi herseyin onune koysa... Keske bazi seyleri bu kadar ciddiye almayabilsem ya da. Keske uzulmeyebilsem, hicbir sey icin...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder